Kur'an İncelemeleri
54Hicr Suresi 6-8
Hatalı Çevrilen Ayetler
Hicr Suresi 6-8
Hicr Suresi 6-8
Hatalı Çeviri:
6. Dediler ki: «Ey kendisine Kur'an indirilen (Muhammed)! Sen mutlaka bir mecnunsun!»
7. «Eğer doğru söyleyenlerden idiysen, bize melekleri getirmeliydin.»
8. Biz melekleri ancak hak ile indiririz. O zaman onlara mühlet verilmez.
6. Dediler ki: «Ey kendisine Kur'an indirilen (Muhammed)! Sen mutlaka bir mecnunsun!»
7. «Eğer doğru söyleyenlerden idiysen, bize melekleri getirmeliydin.»
8. Biz melekleri ancak hak ile indiririz. O zaman onlara mühlet verilmez.
Doğru Çeviri:
6,7.Ve onlar; “Ey kendisine Öğüt/Kur’ân indirilen kişi! Şüphesiz sen gizli güçlerce desteklenen/deli birisin. Eğer doğrulardan isen, bize melekler ile gelmeliydin” dediler.
8.Biz o doğal güçleri, ancak hak ile indiririz. O vakit de onlar süre tanınanlardan olmazlar.
Bu ayetlerde, kâfirlerin her zamanki sabit fikirleri olan “mucize göstermeyen bir beşerin elçi olamayacağı” iddiaları ile onlara özgü melek anlayışları dile getirilmektedir.
Mekke ileri gelenlerinin peygamberimize “mecnun [cinlenmiş]” demiş olmalarından iki farklı anlam çıkarmak mümkündür:
1- Müşrikler, “mecnun” sözcüğüyle, peygamberimizin içine cinn girdiğini ve onun cinnin desteğiyle güzel sözler söyleyen biri olduğunu kastetmiş olabilirler. Çünkü Araplar, şairlerin şiirlerini genellikle cinnlerin desteğiyle söylediklerine inanırlar ve her meşhur şairin bir özel cinni olduğunu zannederlerdi.
2- Müşrikler bu sözcükle peygamberimizin içine cinn girdiğini, bu nedenle de normalliğinin bozulmuş, deli, delirmiş biri olduğunu kastetmiş olabilirler.
Biz de sözcüğün bu ayette yaygın olarak kullanılan bu ikinci anlamı ifade ettiği kanaatindeyiz. Zira Mekkeli müşrikler, alaycı bir tavırla dile getirdikleri “elçi-melek” taleplerinde samimi değildirler ve “zikr”in peygamberimize verildiğine inanmadıkları için “mecnun” sözcüğünü hakaret amacı ile söylemiş olmalıdırlar. Bir bakıma şöyle demek istemişlerdir: “Zikrin kendine geldiğini iddia eden kişi! Sen delinin birisin.”
Elçilere “mecnun [deli]” demek müşriklerin ortak üslubu olup daha önceki peygamberlere de aynı şekilde hakaret edilmiştir. Bunlar Kur’ân’ın değişik ayetlerinde (Kamer/9, Şuara/27, Zariyat/39, Saffat/35, 36, Duhan/14, Furkan/21, 22, Kalem/51), Zariyat/52, Tur/29, Kalem/2, Tekvîr/22) görülebilir.
Müşriklerin bu ayetlerde bildirilen itirazları, onların eskiden beri devam edegelen geleneksel anlayışlarına ve tepki tarzlarına uygundur. Önceki toplumlar da kendi peygamberlerinden melekleri ve mucizelerini göstermelerini istemişlerdir. Hatta Semud kavmi peygamberin kendisinin melek olması gerektiğini ileri sürmüş, İsrailoğulları da Musa peygamberden Allah’ı kendilerine göstermesini talep etmiştir.
153,154.Onlar dediler ki: “Sen, kesinlikle büyülenmişlerdensin! Sen de ancak bizim gibi bir beşersin. Eğer doğru söyleyenlerden isen, haydi bize bir alâmet/gösterge getir.”(Şuara/153, 154)
23.Semûd da o uyarıları yalanladı: 24,25“Bizden bir tek insana mı, o'na mı uyacağız? Öyle yaparsak kesinlikle bir sapıklık ve çılgınlık içinde oluruz, Öğüt; Kitap, aramızdan o'na mı bırakıldı? Hayır, aksine o, çok yalancı, küstahtır” dediler.(Kamer/23, 25)
51-53.Ve Firavun, toplumunun içinde seslendi: “Ey toplumum! Mısır hükümdarlığı ve altımdan akıp giden şu ırmaklar benim değil mi? Hâlâ görmüyor musunuz? Yahut ben, şu zavallının ta kendisi olan; nerede ise meramını anlatamayan kişiden daha hayırlı değil miyim? Hem o'nun üzerine altın bilezikler atılmalı veya kendisiyle beraber sımsıkı saflar hâlinde melekler gelmeli değil miydi?” dedi.(Zühruf/53)
Oysa müşriklerin bu isteklerinin gerçekleşmesi, yani meleklerin bedene bürünüp insanlara gözükmesi, “işin bitmesi” anlamına gelmektedir:
21.0Onlar, sadece Allah'ın buluttan gölgeler içinde gelmesini, doğal güçlerin [ışın, radyasyon ve meteorların] gelmesini ve işin bitirilivermesini mi bekliyorlar? Hâlbuki bütün işler, yalnızca Allah'a döndürülüyor.(Bakara/210)
Bu, apaçık sihirden başka bir şey değildir” derlerdi.
8.Ve onlar, “Bu Peygamber'e bir melek indirilseydi ya!” dediler. Eğer Biz, bir melek indirmiş olsaydık, iş, kesinlikle bitirilmiş olurdu. Sonra da kendilerine göz bile açtırılmazdı.(En’âm/8)
21.Bize kavuşmayı ummayanlar da, “Bizim üzerimize melekler/ doğal güçler indirilmeliydi” ya da “Rabbimizi görmeli değil miydik?” dediler. Andolsun ki onlar kendi içlerinde büyüklüklerine inandılar ve büyük bir azgınlık yapmak sûretiyle azgınlaştıkça azgınlaştılar.
22.Melekleri görecekleri gün; işte o gün, günahkârlara hiçbir müjde; sevinçli haber yoktur. Ve o kavuşmayı ummayanlar “Yasak edilmiştir, yasak!” derler.(Furkan/21, 22)
Ve Hakkah/1-18, Nebe'/38- 39, Saffat/19, 20.
“MELEKLERİN HAKK İLE İNMESİ”
Bu ifadenin doğru anlaşılabilmesi için buradaki “melek” sözcüğünün hangi anlamda kullanıldığının tespit edilmesi gerekir. Eğer “haberci” anlamında kullanıldığı kabul edilirse, meleklerin risalet/mesaj getirmek için indiklerini; “güç” anlamında kullanıldığı kabul edildiğinde ise meleklerin deprem, fırtına gibi yıkıcı felaketler getirmek için indiklerini anlamak gerekir.
Ayetin sonundaki “o vakit ...” ifadesi, buradaki “melek” sözcüğünün “güç” anlamına geldiğini göstermektedir. Zira melekler “haberci” olsalardı, inişleri ile mühlet ortadan kaldırılmaz, tam tersine, topluma mühlet tanınarak sorumluluk meleklerin getirdiği haber ile başlatılırdı.*
*İşte Kuran, Hicr Suresi